بررسی اعتراضات اخیر مردم در ایران Eine Studie über Reife und Wachstum der jüngsten Proteste im Iran
بررسی اعتراضات اخیر مردم در ایران
با نگاهی به آغاز و چگونگی پیشرفت اعتراضات در ایران در پی بحران خشکسالی در خوزستان تولد یک نسل تازه ای از اعتراضات بطنی شده و در حال بلوغ را شاهد هستیم.
اعتراضاتی که خیال فرو نشستن ندارد هر بهانه‌ای و هر رویدادی از تجمع برای دریافت واکسن تا جشن قهرمانی تیم فوتبال پرسپولیس تبدیل به اعتراض می شود نوع شعارها دیگر مثل سابق نیست و شخص اول مملکت را به صورت عریان و مستقیم نشانه می رود همچنین شاهد پدیده هایی در این اعتراضات هستیم که بسیار جدید و معنادار هستند در جامعه شناسی با مقوله ای روبرو هستیم به نام وندالیسم یا تخریب گرایی که به معنای تخریب کنترل شده اموال عمومی در پی اعمال فشارها، ناملایمات و اجحاف هاست در مسابقات فوتبال در بسیاری از کشورها طرفداران تیم ها به خصوص پس از مسابقات شهرآورد بعد از خروج از استادیوم اقدام به شکستن شیشه ها و آتش زدن اتوبوس ها و تخریب اموال عمومی می کنند تا عصبانیت و هیجانات خود را تخلیه کنند.
ما در اعتراضات اخیر و به خصوص در تهران پس از قهرمانی پرسپولیس در لیگ و تبدیل شدن جشن به اعتراض به عنوان یک نقطه عطف،در هیچ کجا هیچ نشانه‌ای از وندالیسم نمی بینیم.
طرفداران باشگاه های فوتبال یکی از اصیل ترین و پایین ترین اقشار جامعه محسوب می شوند اقشاری که از کف جامعه به پا خواسته در هر خانواده دست‌کم عضوی از این قشر وجود دارد و از این جهت یکی از اقشار پرشمار و پرجمعیت می باشند که می‌تواند بخش بزرگی از جامعه ایران را نمایندگی کند با این حال دراعتراضات اخیر بر خلاف انتظار هیچ نشانه‌ای از وندالیسم وجود نداشت بلکه بلافاصله این تجمع تبدیل می‌شود به اعتراض به شدت سیاسی و جهت دار و این عامل بزرگی است که به اذعان حاکمیت نشان می‌دهد هیچ نیرو و کشور خارجی آن را به وجود نیاورد و هدایت نکرد این پیام بزرگی به جامعه و حاکمان ایران است که نسل جدیدی از معترضان و اعتراضات به وجود آمده که بالغانه رفتار میکند .
نسلی که دوم خرداد سال ۱۳۷۶ را ندیده است و لمس نکرده و عملاً با جریان اصلاحات بیگانه است .
وقتی که به پراکندگی اعتراضات نگاه می‌کنیم می‌بینیم از تهرانپارس و نارمک در شرق تهران تا صادقیه در غرب از کرج تا جاده ساوه و قم ومشهد و تبریز و اصفهان از همین دست اعتراض ها و شعارها و نحوه رفتار این تکرار شده است این پراکندگی دست‌کم در ۱۵۰ نقطه مختلف از استان های تهران البرز قم اصفهان آذربایجان و خراسان را دربر می گیرد‌که ویدئوهای اندکی از آنها در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است است .
مشخصه دیگر این اعتراضات شعارهای یک سانی بود که جریان داشت شعارهایی که بلافاصله راس هرم قدرت و ساختار جمهوری اسلامی را نشانه گرفته اند مطالباتی که مشخصاً خواستار آزادی ونشانگرعدم رضایت از فاصله طبقاتی و فشارهای اجتماعی و فساد حاکم به کشور و دشمنی با سایر کشورهای دنیا را شامل می‌شود.
به نظر من نه تنها نسل تازه ای از اعتراضات شروع شده که ریشه آن به سال ۱۳۹۶ بر می گردد بلکه به یقین می توان گفت این اعتراضات در جامعه ایران بطنی شده رشدیافته و در حال بالغ شدن است اعتراضاتی که بدون بدون آموزش دیدن به سمت اعتراضات خشونت پرهیز در عمل و به سمت شفافیت و صراحت کلام درخواسته ها و شعارها در حال حرکت است.
البته باید به این مسئله هم بپردازم که این اعتراضات فاقد آلترناتیو موثر برای رهبری بوده و در کلونی های کوچک وجداجدای ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفری شکل می‌گیرد و بخش بزرگی از مردم ناظر هستند و یا اینکه در حال فیلم گرفتن با موبایل های شان هستند و از پیوستن به معترضان خودداری می‌کنند منتها به وضوح این اعتراضات نشان داده که به بلوغ رسیده و می داند که دقیقاً چه می خواهد واین عاملی است که باعث رشد کیفی و کمی آن می‌شود و ما شاهد به هم پیوستن تعداد بیشتری از مردم و گسترش آن در سطح کشور خواهیم بود یکی از دلایلی که من معتقدم این اعتراضات به بلوغ رسیده شعارهایی است که علیه آیت الله خامنه ای در آن سر داده می شود نه به این دلیل که این شخص در من احساسات بد و نفرت انگیزی را زنده می کند بلکه به این دلیل که دستگاه تبلیغاتی و پروپاگاندای جمهوری اسلامی طی سالیان متمادی و با صرف هزینه‌های بسیار گزاف می خواست شخصی ایشان را از منازعات سیاسی کشورمبرا نشان داده و نسبت به مصائب و مشکلات جاری مملکت از ایشان سلب مسئولیت نماید.
برای نزدیک به دو دهه همه جناح های چپ و راست در حکومت و البته اپوزیسیون برساخته در خارج از کشور منازعات و کشمکش های فراوانی با هم داشتند منتها هیچ گاه صحبتی علیه آیت الله خامنه ای نمی‌کردند. در حالی که آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر مادام العمر ایران تمامی منابع کشور را در اختیار دارد و فرمانده کل قوا شامل ارتش سپاه و نیروی انتظامی می باشد همینطور امپراتوری رسانه‌ای کشور(صدا و سیما)را تحت سیطره خود دارد ایشان صاحب قلمرو اقتصادی وسیعی در کشور بوده و مجالس خبرگان ،شورای نگهبان ،شورای اسلامی، کابینه دولت و قوه قضاییه تحت نظر مستقیم ایشان انتخاب و اداره می شود و در بسیاری از امور اجرایی و جزئیات آن از تعیین سیاست خارجی تعیین سیاست های اقتصادی تعیین سیاستهای آموزشی مملکت تا اختیار واردات خودروها و واکسن دخالت مستقیم میکند به بیان ساده همه چیز کشور در اختیار اوست و ایشان تصمیم گیرنده اصلی هستند منتها به عنوان یکی از موفقیت های دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی ایران توانسته بودند ایشان را از کانون منازعات سیاسی و اعتراضات مردم دور نگه دارند و مردم همواره سویه اعتراضات شان به عوامل دست چندم مملکت معطوف باشد الان به خصوص از سال ۹۶ به بعد ما می بینیم اعتراضات مردم به سمت شخص رهبر مادام العمر ایران است و این جهت گیری در اعتراضات اخیر سرعت بیشتری پیدا کرده است و دیگردوگانه های ساختگیه رییسی-روحانی یا ناطق نوری- و به طور کلی اصلاح طلب-اصولگرا کارکرد خود را از دست داده و شخص آیت الله خامنه ای در مرکزمنازعات و دعواهاست.
این اتفاقی بود که قبلاً در اعتراضات مردم عراق نسبت به صدام حسین ویا در مصر علیه حسنی مبارک و یا درلیبی ضد معمرقذافی می دیدیم اما چنین پدیده‌ای راما در ایران نمی دیدیم یا جز در سال های گذشته در اعتراضات مردم اصفهان نمونه‌ای را شاهد نبوده ایم اما در اعتراضات اخیر به عنوان یکی از نشانه های بلوغ و رشد کیفی آن ما می بینیم مردم و جامعه بدون اینکه از بیرون به آنها خط داده باشند و یا اینکه آموزشی دیده به صورت یکدست و هماهنگ انگشت اتهام و اعتراض خود را به سمت شخص اول مملکت و رهبر مادام‌العمر گرفته و ایشان را مسئول اصلی مشکلات و مسائلی که کشور با آن دست به گریبان است می دانند حالا دیگه جامعه می‌داند مقصر کیست و چه شخصی مسئول این است که چرا ایران به عنوان یکی از کشورهای بالقوه ثروتمند دنیا ودارای منابع فراوان طبیعی به یکی از فقیرترین و تحقیر شده ترین واستبداد زده ترین کشورهای تبدیل شده است. به نظر بنده این رشد و بلوغ و بطنی شدن اعتراضات منجر به گسترش آن و پیوستن تعداد بسیار بیشتری از مردم به آن خواهد شد.
موضوعی که در آینده بسیار نزدیک شاهد آن خواهیم بود.
Deutsch:
Eine Studie über Reife und Wachstum der jüngsten Proteste im Iran
Betrachtet man den Beginn und den Verlauf der Proteste im Iran nach der Dürrekrise in Khuzestan, erleben wir die Geburt einer neuen Generation von ventrikulären und heranreifenden Protesten. Proteste, die nicht nachlassen wollen Wir befinden uns in diesen sehr neuen und bedeutsamen Protesten: In der Soziologie haben wir es mit einer Kategorie zu tun, die Vandalismus oder Destruktivismus genannt wird, was die kontrollierte Zerstörung von öffentlichem Eigentum nach Druck, Widrigkeiten und Missbrauch bei Fußballspielen bedeutet Vor allem nach den Shahravard-Spielen, nachdem sie das Stadion verlassen haben, brechen sie die Fensterscheiben ein, zünden die Busse an und zerstören öffentliches Eigentum, um ihrer Wut und Aufregung Luft zu machen. Fans von Fußballvereinen gelten als eine der edelsten und niedrigsten Schichten der Gesellschaft. Schichten, die aus dem unteren Bereich der Gesellschaft aufgestiegen sind. Bei den jüngsten Protesten gab es jedoch wider Erwarten keine Anzeichen von Vandalismus Es ist eine großartige Botschaft an die iranische Gesellschaft und die Machthaber, dass eine neue Generation von Demonstranten und Demonstranten entstanden ist, die sich wie Erwachsene verhalten.
Wenn wir uns die Ausbreitung der Proteste ansehen, sehen wir von Teheranpars und Narmak im Osten Teherans bis Sadeghieh im Westen von Karaj bis Saveh, Qom, Mashhad, Tabriz und Isfahan.Verschiedene Provinzen Teheran, Alborz, Qom, Isfahan, Aserbaidschan und Khorasan, von denen nur wenige Videos in sozialen Medien und Netzwerken veröffentlicht wurden. Meiner Meinung nach hat nicht nur eine neue Generation von Protesten begonnen, die ihre Wurzeln im Jahr 2017 hat, sondern es kann mit Sicherheit gesagt werden, dass diese Proteste in der iranischen Gesellschaft gewachsen sind und reifen Offenheit der Forderungen und Parolen. Natürlich muss ich auch darauf hinweisen, dass diese Proteste keine wirksame Alternative für die Führung haben und sich in kleinen Kolonien von 100 bis 150 Menschen bilden und ein Großteil der Leute zuschaut oder mit dem Handy filmt und mitmacht Sie lehnen die Demonstranten ab, aber diese Proteste zeigen deutlich, dass sie erwachsen sind und genau wissen, was sie wollen, und dies ist der Faktor, der ihr qualitatives und quantitatives Wachstum verursacht, und wir erleben, wie sich mehr Menschen im ganzen Land anschließen und ausbreiten wird einer der Gründe sein, warum ich glaube, dass diese Proteste ausgereift sind und die politischen Konflikte des Landes gezeigt haben.
Fast zwei Jahrzehnte lang hatten alle linken und rechten Fraktionen in der Regierung und natürlich die im Ausland gebildete Opposition viele Streitigkeiten und Konflikte miteinander, aber sie sprachen nie gegen Ayatollah Khamenei. Während Ayatollah Khamenei als lebenslanger Führer des Iran über alle Ressourcen des Landes verfügt und zum Oberbefehlshaber die IRGC-Armee und die Polizei gehören, kontrolliert er auch das Medienimperium des Landes (Radio und Fernsehen). wirtschaftlichen Bereich. Es ist im Land weit verbreitet und die Expertenversammlungen, der Wächterrat, der Islamrat, das Regierungskabinett und die Justiz werden unter ihrer direkten Aufsicht gewählt und verwaltet. Die Autorität, Autos und Impfstoffe zu importieren, greift direkt ein. Einfach ausgedrückt , alles im Land steht ihm zur Verfügung und sie sind die wichtigsten Entscheidungsträger.Er ist der lebenslange Führer des Iran. Außer in den letzten Jahren haben wir in den Protesten der Bevölkerung von Isfahan kein Beispiel gesehen, aber in den jüngsten Protesten sehen wir als eines der Zeichen ihrer Reife und ihres qualitativen Wachstums die Menschen und die Gesellschaft, ohne von ihnen angewiesen zu werden Das einheitliche und koordinierte Gesicht des Fingers der Anklage und des Protests richtet sich an die erste Person des Landes und den lebenslangen Führer und sie betrachten ihn als den Hauptverantwortlichen für die Probleme und Probleme, mit denen das Land konfrontiert ist. Jetzt ist die Gesellschaft weiß, wer schuld und verantwortlich ist, warum der Iran als eines der potenziell reichsten Länder der Welt und mit reichlich vorhandenen Bodenschätzen zu einem der ärmsten, gedemütigsten und tyrannischsten Länder geworden ist.
Meiner Meinung nach werden dieses Wachstum und diese Reife und die Ventrikularität der Proteste zu ihrer Ausweitung und einer viel größeren Anzahl von Menschen führen, die sich ihr anschließen. Dies ist ein Problem, das wir in naher Zukunft sehen werden.
نظرات
ارسال یک نظر