مرزهای تسامح و تساهل تا کجاست؟

 

قلمرو آزادی بیان تاچه نقاطی گسترده است؟ رواداری مذهبی تاکجا تحمل می شود؟

آ​​​​​​زادی در ذات خود پذیرای محدودیت نیست و محدودیت در تضاد با اصل آزادی است مگر آنکه موضوع مربوط به خدشه‌دار شدن حریم خصوصی افراد باشد.این بدان معناست که عقیده و مذهب دارای شخصیت حقوقی،جدای ازافراد هستند چرا که می‌تواند تغییر کند پذیرفته شود و یا اینکه رد شود.احترام به عقاید دیگران یک گزاره غلط در مقابل احترام به آزادی ابراز عقیده و آزادی داشتن و انجام مراسم مذهبی است.بنابراین عدم احترام و توهین به عقاید،هم ارز یا برابر به توهین به فرد یا شخص شمرده نمی شود.

همانطور که همه آزادند تا عقاید همدیگر را نقد کنند یا حتی به سخره بگیرند بر همان سیاق همه آزادند که بتوانند عقاید 

خود را ابراز کنند از آن دفاع کنند و آن را تبلیغ کنند و یا مراسم مذهبی خود را انجام دهند.

مرزهای تسامح و تساهل بسیار گسترده و بیکران است تا آنجا که از رواداری مذهبی و تحمل یکدیگر هم فراتر رفته و تحمل استهزاء،هجو، طنز و توهین به عقاید را هم شامل می شود.مادامی که این حقوق ابتدایی انسانی توسط همه به‌رسمیت شناخته نشود و آستانه تحمل در برابر توهین به عقیده و رد جزمیت در آن عمومی نشود متاسفانه شاهد خشونت‌های بیشتر در این زمینه خواهیم بود.

کلام آخر اینکه: همه انسان ها حق دارند نه به همدیگر،بلکه به عقائد و مذاهب یکدیگر به واسطه حقوقی بودن آن به شدیدترین وجه ممکن بتازند ودرمقابل همچنین همه انسان‌ها حق دارند که عقاید خود را ابراز کرده و آن را تبلیغ و گسترش دهند.