آرامش دوستدار، فیلسوف و متفکر ایرانی روز چهارشنبه، پنجم آبان، در شهر کلن آلمان درگذشت Aramesh Dustdar, ein iranischer Liebhaber, Philosoph und Denker, ist am Mittwoch, 26. November, in Köln gestorben
.
آرامش دوستدار، فیلسوف و متفکر ایرانی روز چهارشنبه، پنجم آبان، در شهر کلن آلمان درگذشت.آرامش دوستدار به دلیل انتقادهای بنیانی‌اش از اندیشه دینی شهرت یافت و آثارش با واکنش‌های زیادی مواجه شدند
از آثار آرامش دوستدار که مورد توجه قرار گرفتند می‌توان به «ملاحظات فلسفی در دين و علم»، «درخشش‌های تيره»، «زبان و شبه‌زبان فرهنگ و شبه‌فرهنگ»، «خویشاوندی پنهان»، و «امتناع تفکر در فرهنگ دینی» نام برد
آرامش دوستدار معتقد بود که «فرهنگ ایرانی به دلیل تسلط اسلام فرهنگی دین‌خو است» که در آن کنکاش فکری، پرسشگری و تفکر انتقادی وجود ندارد
طرفداران آرامش دوستدار او را متفکری مستقل و ممتاز می‌شناسند که
بنیادهای فرهنگی ایران را مورد پرسش جدی قرار داده است. اما در مقابل برخی
از منتقدان او حملات تندش به دین و تاریخ تفکر در ایران را «منصفانه»
نمی‌دانند
درگذشت آرامش دوستدار در شبکه‌های اجتماعی واکنش‌هایی در پی داشته است
فرج سرکوهی، نویسنده، در حساب کاربری خود در توییتر از آرامش دوستدار به عنوان «پدیده‌ی ندرتِ تاریخِ معاصر ما» یاد کرده است
آرامش دوستدار متولد سال ۱۳۱۰ در تهران است. او در سال ۱۳۵۰ از دانشگاه بن در آلمان در رشته فلسفه دکترای خود را اخذ کرد.
او بعد از بازگشت به ایران و از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۵۸ در دانشگاه تهران به تدریس فلسفه پرداخت و پس از انقلاب و تحولات بعد از آن به آلمان مهاجرت کرد
Aramesh Dostdar wurde berühmt für seine grundlegende Kritik des religiösen Denkens, und seine Werke erhielten viele Reaktionen.
Zu den friedliebenden Werken, die in Betracht gezogen wurden, gehörten "Philosophische Überlegungen in Religion und Wissenschaft", "Dunkle Lichter", "Sprache und Pseudosprache von Kultur und Quasi-Kultur", "Hidden Kinship" und "Refusal to Think in Religious Kultur".
Aramesh Dostdar glaubte, dass "die iranische Kultur auf die Dominanz des Islam zurückzuführen ist, es ist eine religiöse Kultur", in der es keine intellektuelle Forschung, kein Hinterfragen und kein kritisches Denken gibt.
Befürworter seiner Friedensliebe halten ihn für einen unabhängigen und angesehenen Denker, der die kulturellen Grundlagen des Iran ernsthaft in Frage gestellt hat. Seine scharfen Angriffe auf die Religion und die Gedankengeschichte im Iran hält er jedoch gegenüber einigen seiner Kritiker für nicht "fair".
.
نظرات
ارسال یک نظر